You are currently viewing Obniżenie wymiaru czasu pracy – przestój ekonomiczny
Obniżenie wymiaru czasu pracy – przestój ekonomiczny

4 czerwca 2020 r. Sejm uchwalił kolejną z tarcz antykryzysowych – ustawę o dopłatach do oprocentowania kredytów bankowych udzielanych na zapewnienie płynności finansowej przedsiębiorcom dotkniętym skutkami COVID-19 oraz o zmianie niektórych innych ustaw.

W nowej ustawie (tarczy antykryzysowej 4.0) pracodawcom umożliwiono obniżenie wymiaru czasu pracy pracowników lub objęcie pracowników przestojem ekonomicznym również w przypadku istotnego wzrostu obciążenia funduszu wynagrodzeń u pracodawcy w następstwie wystąpienia epidemii COVID-19.  Pojęcie „istotnego wzrostu obciążenia funduszu wynagrodzeń” zdefiniowano jako zwiększenie ilorazu dwóch wartości:

  • kosztów wynagrodzeń pracowników, z uwzględnieniem składek na ubezpieczenia społeczne pracowników należnych od pracodawcy, oraz
  • przychodów ze sprzedaży towarów lub usług

– z tego samego miesiąca kalendarzowego dowolnie wskazanego przez przedsiębiorcę, przypadającego od dn. 1 marca 2020 r.

Aby wystąpił istotny wzrost obciążenia funduszu wynagrodzeń, iloraz ten będzie musiał wzrosnąć nie mniej niż o 5% w porównaniu do takiego ilorazu z miesiąca bazowego (przy czy za miesiąc uważa się także 30 kolejno po sobie następujących dni kalendarzowych, w przypadku gdy okres porównawczy rozpoczyna się w trakcie miesiąca kalendarzowego, to jest w dniu innym niż pierwszy dzień danego miesiąca kalendarzowego).  Do kosztów wynagrodzeń pracowników nie będzie zaliczać się kosztów wynagrodzeń osób, z którymi rozwiązano umowę o pracę, oraz osób, którym obniżono wynagrodzenie w trybie obecnie już obowiązującego art. 15g ust. 8 – w wysokości odpowiadającej wysokości tego obniżenia.

Pracownikowi objętemu przestojem ekonomicznym pracodawca będzie wypłacał wynagrodzenie obniżone nie więcej niż o 50%, nie niższe jednak niż minimalne wynagrodzenie za pracę, z uwzględnieniem wymiaru czasu pracy.  Z kolei wymiar czasu pracy pracownika może zostać obniżony maksymalnie o 20%, nie więcej niż do 0,5 etatu, z zastrzeżeniem, że wynagrodzenie nie może być niższe niż minimalne wynagrodzenie za pracę, z uwzględnieniem wymiaru czasu pracy przed jego obniżeniem.  Co ważne, regulacja ta dotyczy wyłącznie przedsiębiorców, u których udział kosztów wynagrodzeń w przychodach wynosi więcej niż 30%.